M.p.th.f.69 Scan 110 (54v)

vita remedium non potest invenire. XXXVII. De regno Dei, quod preter pius nullus poterit possidere. XXXVIII. De
duplici tartitate superna dumtaxat et humili. XXXVIIII. De spritali doctrina, quam sanctorum pro escades erint.
XL. De sollicitudine alterna cleri dumtaxat et plebis. XLI. De adsumptione spiritus sancti, quod si, ne eterna
vita non potest invenire. XLII. De verbo solacii quem cum Timotheum commendat.
Incipit argumentum. Inprimis dicendus est, cur apostolus Paulus in haec epistolae non serva-
verit morem suum, ut, licet vocabulum nominis sui, licet ordinis scriberet dignitatem. Haec causa
est, quod ad eos scribens, qui ex circumcisione crediderunt, quasi gentium apostolus et non Ebre-
orum, sciens quoque eorum superbiam suamque humilitatem ipse demonstrans
meritum officium sui noluit anteferre. Nam simili modo etiam Iohannis spostolus
propter humilitatem in epistula sua nomem suum eadem ratione non praetullit.
Hanc epistulam fertur apostolus ad Ebreos conscriptam Hebreica lingua misisse,
cuius sensum et ordinem retenens Lucas evangelista post excessum beati apostoli
Pauli Greco sermone conpossunt. Incipit textus huius ad Ebreos
spistule.


multifariam et multis modis olim Deus loquens patribus in prophetis
novissime diebus istis locutus est nobis in Filio quem constituit heredem universorum per quem fecit et saecula
qui cum sit splendor gloriae et figura substantiae eius portansque omnia verbo virtutis suae purgationem peccatorum faciens sedit ad dexteram Maiestatis in excelsis
tanto meli